ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Το ΚΚΕ αποκηρύσσει τον Τσίπρα όπως τον Χρουστσόφ



Η μυστική εισήγηση του Χρουστσόφ για προσέγγιση σε κυβερνησιμότητα των κομμουνιστικών κομμάτων στην ευρώπη  σήμανε και το τέλος του κομμουνισμού.

Στην ιστορία, μερικά γεγονότα αρχικά μοιάζουν ασήμαντα κι η σημασία τους αποκρύπτεται, τελικά όμως αποδεικνύονται κοσμοϊστορικά.

Ένα τέτοιο γεγονός συνέβη εδώ και πενήντα χρόνια, με την επονομαζόμενη «μυστική εισήγηση»του Νικίτα Χρουστσόφ  στο εικοστό συνέδριο του κομμουνιστικού κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης.

Θεωρώ πως στη σειρά των κρισιμότερων στιγμών του 20ού αιώνα, το γεγονός αυτό κατατάσσεται αμέσως μετά την μπολσεβίκικη επανάσταση του 1917 και την έναρξη του πολέμου του Χίτλερ, το 1939.

Όταν συνέβη, το κομμουνιστικό κίνημα έμοιαζε να έχει ούριο άνεμο στα πανιά του κι όχι μόνο στη Σοβιετική Ένωση.

Στα μέσα της δεκαετίας του ,50, ο κομμουνισμός προέλαυνε, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στον αναδυόμενο «τρίτο κόσμο».

Ο καπιταλισμός έμοιαζε να ψυχορραγεί.

Όλες οι ατέλειες του κομμουνισμού θεωρούνταν συγκυριακές, απλά εμπόδια στην πορεία της ανθρωπότητας προς μια δικαιότερη κοινωνία.

Το ένα τρίτο της ανθρωπότητας θεωρούσε την Σοβιετική Ένωση πρωτοπόρο στην πορεία του πλανήτη προς το σοσιαλισμό.

Το εικοστό συνέδριο τα τέλειωσε όλα αυτά.

Ήταν η ώρα της αλήθειας, μία εκ των έσω κάθαρση από τις ωμότητες του σταλινισμού.

Η ομιλία του Χρουστσόφ στο συνέδριο προκάλεσε πολλές αμφιταλαντεύσεις, σε ολόκληρο το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα.

Όταν ανέβαινε στο βήμα, εκείνο το πρωί της 25 Φεβρουαρίου 1956, τα κίνητρά του ήταν κυρίως ηθικά.

Αργότερα, αφού ανατράπηκε από την εξουσία, έγραφε από την μοναξιά  του: τα χέρια μου είναι γεμάτα αίμα. 

Έκανα ότι ακριβώς έκαναν όλοι οι άλλοι. Αλλά ακόμα και σήμερα, αν ξανανέβαινα σ, εκείνο το βήμα για να καταγγείλω τον Στάλιν θα επαναλάμβανα τα ίδια ακριβώς λόγια».

Αν κι ο Χρουστσόφ υπήρξε έμπιστος του σταλινικού συστήματος διώξεων, δεν γνώριζε ούτε τα μισά από όσα συνέβαιναν.

Ολόκληρο το σταλινικό σύστημα διακυβέρνησης βασιζόταν στην απόλυτη μυστικότητα και μόνο ο ίδιος ο γενικός γραμματέας έβλεπε ολόκληρη την εικόνα.

Το σύστημα εξουσίας του Στάλιν δεν βασιζόταν τόσο στην τρομοκρατία, όσο στο απόλυτο μονοπώλιο της πληροφόρησης.

Ο Χρουστσόφ π.χ. σοκαρίστηκε όταν έμαθε πως στις δεκαετίες του ,30 και του ,40 είχε εκκαθαριστεί περί το 70% των κομματικών μελών.

Αρχικά ο Χρουστσόφ δεν σχεδίαζε να κρατήσει «μυστική» την καταγγελία του Στάλιν.

Πέντε ημέρες μετά το συνέδριο, η εισήγησή του στάλθηκε στους ηγέτες όλων των σοσιαλιστικών κρατών και αναγνώστηκε σε κομματικές ολομέλειες, σε ολόκληρη τη Σοβιετική Ένωση.

Ο κόσμος όμως δεν ήξερε πώς να συζητήσει το κείμενο.

Υπήρχαν σοβαροί λόγοι γι, αυτό.

Το πρόβλημα με την αποσταλινοποίηση ήταν πως, αν και η αλήθεια είχε εν μέρει αποκαλυφθεί, δεν είχε δοθεί καμία απάντηση για το τι θα επακολουθούσε.

Μετά το εικοστό συνέδριο, έγινε ξεκάθαρο πως ο κομμουνισμός ήταν φάλτσος και θανάσιμα μολυσμένος.

Αλλά δεν διατίθετο καμία εναλλακτική ιδεολογία και η κρίση - το αργό σάπισμα του συστήματος, που βρώμισε πια επί Λεονίντ Μπρέζνιεφ που ξεκίνησε με την εισήγηση του Χρουστσόφ, κράτησε τριάντα χρόνια, έως ότου επιχειρήσει ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ  τη δική του μεταρρυθμιστική πορεία.

Οι αμφιβολίες για την πορεία του εικοστού συνεδρίου στην αρχή καλύφτηκαν, αλλά δεν έπαψαν να δημιουργούν αυθεντική αναστάτωση.

Στην πρώτη από τις αναταραχές που συγκλόνισαν τον κομμουνιστικό κόσμο το 1956, πελώρια πλήθη Γεωργιανών ζήτησαν την αποπομπή του Χρουστσόφ και την αποκατάσταση της μνήμης του Στάλιν.

Οι εξεγέρσεις στην Πολωνία και στην -πολύ σοβαρότερη- ουγγρική επανάσταση ζητούσαν ακριβώς το αντίθετο.

Οι Πολωνοί ζητούσαν κομμουνισμό με ανθρώπινο πρόσωπο και οι Ούγγροι, μετά την αποτυχία των μεταρρυθμίσεων του Ίμρε Νάγκι έφτασαν να ζητάνε καθόλου κομμουνισμό.

Όλες αυτές οι προσπάθειες συνετρίβησαν, πράγμα που οδήγησε πολλούς δυτικοευρωπαίους κομμουνιστές να εγκαταλείψουν απογοητευμένοι το κόμμα τους.

Η εισήγηση του Χρουστσόφ ευνόησε επίσης το ρήγμα μεταξύ της μαοϊκής Κίνας και της Σοβιετικής Ένωσης, καθόσον επέτρεψε στο Μάο να διεκδικήσει το στέμμα του ηγέτη του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος.

Ανήσυχος από τις εξελίξεις, ο Χρουστσόφ προσπάθησε στην αρχή να ηρεμήσει την αντισταλινική εκστρατεία του.
Οι αποφυλακίσεις από τα γκουλάγκ που ακολούθησαν την μυστική εισήγηση συνεχίστηκαν, αλλά γίνονταν πια σιωπηλά.

Τα καταδιωγμένα μέλη του κόμματος αποκαταστάθηκαν και απασχολήθηκαν σε νέες δουλειές, τους απαγορεύτηκε όμως να συζητούν τις εμπειρίες τους.

Αυτή η μυστικοπαθής περίοδος συνεχίστηκε μέχρι το 1961, οπότε ο Χρουστσόφ επέτρεψε να γίνουν νέες αποκαλύψεις για τη σταλινική περίοδο, που συζητήθηκαν ανοικτά, από ραδιοφώνου και τηλεόρασης.

Η σωρός του Στάλιν απομακρύνθηκε από την κόκκινη πλατεία, τα μνημεία του Στάλιν κατεδαφίστηκαν και πολλές πόλεις ξαναπήραν τα ονόματα που είχαν πριν τη σταλινική περίοδο.

Το «Στάλινγκραντ» ονομάστηκε Βόλγκογκραντ.

Η δεύτερη αντισταλινική περίοδος διήρκεσε δύο χρόνια, που δεν ήταν αρκετά να αλλάξουν τις νοοτροπίες στη χώρα.

Το εικοστό συνέδριο συντάραξε το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, κι οι ρωγμές που προκάλεσε αποδείχτηκε πως δεν ήταν δυνατό να επιδιορθωθούν.

Η Σοβιετική Ένωση και οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες αντιμετώπισαν μια κρίση αυτοπεποίθησης.

Η μεγαλύτερη απειλή για τον κομμουνισμό δεν ήταν ο ιμπεριαλισμός ή οι διαφωνούντες, αλλά η διανοητική φτώχεια και η ιδεολογική απογοήτευση στο εσωτερικό του κινήματος.

Έτσι, αν και στη σημερινή Ρωσία είναι σύνηθες να κατηγορούνται για την κατάρρευση της ΕΣΣΔ ο Γκορμπατσόφ κι ο Μπόρις Γιέλτσιν, οι ισχυρισμοί αυτοί είναι εξίσου άχρηστοι κι άδικοι.

Το σύστημα ήταν από καιρό νεκρό.

Το επίτευγμα του Γιέλτσιν ήταν πως ανέσυρε αρτιμελή τη Ρωσία, μέσα από τα χαλάσματα.

Όσο κι αν το μέλλον της Ρωσίας είναι αβέβαιο, η ιστορία της είναι σήμερα πιο ξεκάθαρη, εν μέρει διότι γνωρίζουμε πως το εικοστό συνέδριο ξεκίνησε τη διαδικασία που ολοκληρώθηκε με το οριστικό τέλος του σοβιετικού δεσποτισμού.


127 ΠΑΣΟΚΟΙ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΣΥΡΙΖΑ... ΑΥΤΟΙ ΞΕΡΟΥΝ... ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ! ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥΣ...


Με δημόσια τοποθέτηση τους 127 πρώην και νυν στελέχη του ΠΑΣΟΚ ανακοινώνουν την απόφαση τους να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Με την Ανοιχτή Επιστολή για τη Συγκρότηση της Δημοκρατικής Αριστερής Παράταξης και την προοπτική της Αριστερής Διακυβέρνησης τα στελέχη σημειώνεουν ότι σήμερα ο πρωταγωνιστικός ρόλος έχει περάσει στα χέρια των δυνάμεων, οι οποίες εκλογικά δικαιώθηκαν, με βασικό παράγοντα το ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση και τα ονόματα

Ανοιχτή Επιστολή για τη Συγκρότηση της Δημοκρατικής Αριστερής Παράταξης και την προοπτική της Αριστερής Διακυβέρνησης

Τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης του Μάη αποτελούν τον οδηγό για τον δρόμο που επιθυμεί να ακολουθήσει ο ελληνικός λαός: για αποδέσμευση από το μνημόνιο της εθνικής υποτέλειας και της φτωχοποίησης, όπως και για συνολική απόρριψη της αντιδημοκρατικής νεοφιλελεύθερης στρατηγικής την οποία επιβάλλουν οι Βρυξέλλες, οι δανειστές της χώρας, το συντηρητικό διευθυντήριο της ΟΝΕ και η εν γένει αντιδραστική ευρωπαϊκή ελίτ, οδηγώντας τον λαό μας στην εξαθλίωση.

Η στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού και των απανωτών μνημονίων ηττήθηκε και στην Ελλάδα, όπως ηττάται πια σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Το ισχυρό ρεύμα αλλαγής, το οποίο έχει προοδευτική και αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση είναι δυνατόν να σαρώσει τις πολιτικές της ύφεσης, της φτώχειας, της ανεργίας και της ξένης εξάρτησης.

Εγκαίρως προειδοποιήσαμε ότι οι νεοφιλελεύθερες επιλογές, που βαθαίνουν την κρίση αντί να μας βγάζουν από αυτήν, δεν μπορούν και δεν πρέπει να επικρατήσουν.

Πήραμε θέση ότι ο λαός πρέπει να απορρίψει τις πολιτικές αυτές προκειμένου να υπάρχει ελπίδα εξόδου από την κρίση.

Όντως ο ελληνικός λαός, κόντρα στους ανοιχτούς εκβιασμούς του ξένου παράγοντα και του ντόπιου παρασιτικού κεφαλαίου καταδίκασε καθαρά τις πολιτικές δυνάμεις που ταυτίστηκαν με τα μνημόνια και ενίσχυσε τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, προκειμένου αυτές να συγκροτηθούν ως φορέας ισχυρής, προοδευτικής, κυβερνητικής πρότασης που θα βγάλει το λαό από την κρίση.

Σήμερα ο πρωταγωνιστικός ρόλος έχει περάσει στα χέρια των δυνάμεων, οι οποίες εκλογικά δικαιώθηκαν, με βασικό παράγοντα το ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. 

Η λαϊκή εντολή που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ , η προέλευση των ψηφοφόρων που προκάλεσαν την εκρηκτική του άνοδο, όπως και ο ίδιος ο εκτρωματικός εκλογικός νόμος επιτάσσουν την άμεση συγκρότηση μιας μεγάλης αριστερής, δημοκρατικής παράταξης με τη συμμετοχή των δυνάμεων και των οργανώσεων-συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και ευρύτερων αριστερών δυνάμεων- κομμουνιστογενών, σοσιαλιστικών και αριστερών δυνάμεων που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ - με άξονες: 

-την κοινή προγραμματική θέση για την έξοδο από την κρίση, την εναλλακτική προοδευτική, αριστερή κυβερνητική πρόταση, την ενιαία στρατηγική στόχευση για την παραγωγική ανασυγκρότηση στη χώρας μας και την μετά την κρίση εποχή, την οργάνωση ενός εθνικού σχεδίου ανάπτυξης, την ανασυγκρότηση των θεσμών μακριά από μνημονιακούς μονόδρομους και ψευτοδιλήμματα, την πολιτική όσμωση διαφορετικών ρευμάτων και τους κοινούς, ενιαίους αγώνες στα κοινωνικά κινήματα. 

Ενός φορέα που θα εκφράσει το κοινωνικό μπλοκ δυνάμεων που απαρτίζεται από εκείνες τις κοινωνικές ομάδες οι οποίες πλήττονται και υποφέρουν από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που επιβάλλουν οι δανειστές μας: τους εργάτες, τους αγρότες, τους ανέργους, τους εργαζομένους, τους επιστήμονες, τη νεολαία, το εργατικό, φοιτητικό και μαθητικό κίνημα.

Ο πολιτικός φορέας, ο οποίος θα εκφράσει τη Δημοκρατική Παράταξη, είναι δυνατόν και πρέπει να αποτελέσει το αναγκαίο αντίβαρο στην εκστρατεία λάσπης, εκφοβισμού, τρομοκράτησης και της συντονισμένης επίθεσης που ήδη εξαπολύουν τα υπερεθνικά και ντόπια πολιτικά και οικονομικά κέντρα, αλλά και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα προκειμένου ο ελληνικός λαός να επιστρέψει στην “αναγκαστική” υποστήριξη πολιτικών και δυνάμεων που καταδίκασε στις 6 του Μάη.
Η πρότασή μας αυτή κατατίθεται με συναίσθηση του τι απαίτησε ο ελληνικός λαός και ποιες είναι οι δυνάμεις που μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στην παλλαϊκή προσπάθεια εξόδου από την πολιτική, κοινωνική και οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα και ο λαός μας.

Οι καιροί ου μενετοί.

Οι υπογράφοντες 

1. Αδαμαντιάδης Νικόλαος Γραμματέας Σωματείου Ηλεκτρολόγων Ιωαννίνων
2. Αναγνωστάκης Κώστας, υπάλληλος
3. Αναγνώστου Γεώργιος
4. Αναγνώστου Χριστίνα
5. Αναστασιάδου Ιωάννα, φοιτήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (ΙΑΚΑ)
6. Ανδρεάδης Χρήστος
7. Ανέστης Κόττας, φοιτητής Πολυτεχνείου Κρήτης
8. Αντωνοπούλου Μαρία
9. Αστέρης Θέμης, φοιτητής
10. Βαρδάκη Γεωργία, Οικονομολόγος
11. Βαρδάκης Γιάννης, Λογιστής
12. Βασιλείου Αλέξανδρος ,φοιτητής
13. Βασλή Μαρία
14. Βαφειάδου Τατιάνα, εκπαιδευτικός
15. Βίτσιος Δημήτριος, συνταξιούχος
16. Βίτσιος Χρήστος, οικονομολόγος
17. Βορλόου Αντώνης, Οκονομολόγος – Περιβαλλοντολόγος
18. Βορλόου Νότα, Οικονομολόγος 
19. Βράντζης Νίκος, φοιτητής
20. Γαλανόπουλος Δημήτριος
21. Γιουρτζίδης Λάζαρος, συνδικαλιστής
22. Γκιάτας Νικόλαος, νέος επιχειρηματίας
23. Γρετζελιά Αλεξάνδρα, συνταξιούχος
24. Δεληγεώργης Γιάννης, κτηνίατρος
25. Διαμαντοπουλος Κωστας
26. Δουλγερίδης Γιώργος, ιδιωτικός υπάλληλος
27. Δραγάζης Μάνος, φοιτητής
28. Ελένη Δεδούση, εργαζόμενη
29. Ελευθεριάδης Βαγγέλης
30. Ελευθεριάδης Αντώνιος, τραπεζικός υπάλληλος
31. Ζαχαρή Δήμητρα, δημ. υπάλληλος
32. Ζερβάκη Μαρία, δικηγόρος
33. Ζήκος Άγγελος
34. Ζήνας Αλέξανδρος, σπουδαστής
35. Ζορμπαλάς Νικόλαος
36. Θέμης Τζήμας, νέος δικηγόρος, υπ. διδάκτορας
37. Καζάς Θεοδόσης, Δικηγόρος
38. Καλαμαράς Άκης, πτυχιούχος Διοίκησης και Διαχείρισης Έργων
39. Κανακάρη Μαίρη, εκπαιδευτικός
40. Καπέλλας Δημήτρης, συνδικαλιστής
41. Καπλανης Λουκας
42. Καπνίσης Κώστας, Ιδιωτικός υπάλληλος
43. Καρακιτσος Παναγιωτης, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας(αρχιτεκτονική)
44. Καραμολέγκος Γιώργος, συνταξιούχος
45. Καραμπελας Δημητρης, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας(Γεωπονία Ιχθυολογίας)
46. Κουιδουρμαζης Αποστολος
47. Κουλούρης Γεώργιος,
48. Κρομμύδα Πένη, νέα νομικός, εργατολόγος
49. Κτιστάκη Κατερίνα, Συνταξιούχος
50. Κωνσταντινίδης Γιώργος
51. Κωνσταντινίδης Σπύρος, νέος δικηγόρος
52. Κωστής Απόστολος, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (οικονομικό)
53. Κωτσόπουλος Κώστας, εμπειρογνώμων ανθρώπινου δυναμικού
54. Λαζανάς Μιχάλης
55. Λαζάρου Ελένη, φοιτήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (οικονομικό)
56. Λαϊτσας Δημήτρης, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (οικονομικό)
57. Λεμπετλής Νίκος, πτυχιούχος υπομηχανικός-νέος επιχειρηματίας
58. Λένα Παπαθανασίου, Βιβλιοθηκονόμος
59. Λογοθετιδης Γιωργος
60. Μακρυγιάννης Αλέξανδρος, γεωπόνος
61. Μαργαρίτη Αναστασία, δημ. υπάλληλος
62. Μαρούλης Αντώνης, μεταπτυχιακός φοιτητής-νέος επιχειρηματίας
63. Μασουρίδου Έφη, τ. Συμβολαιογράφος Αθηνών
64. Μεταξιώτης Πέτρος, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (πολιτικός μηχανικός)
65. Μήττας Μιχάλης
66. Μοσχούλας Ιωάννης, δημοτικός σύμβουλος
67. Μουστάκας Νίκος, οικονομολόγος
68. Μπαϊράμη Αθηνά, δημοτική σύμβουλος
69. Μπεκιάρης Δημήτρης, Δημοσιογράφος
70. Μπέτσιος Θανάσης, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (πολιτικός μηχανικός)
71. Μπουτζουρά Εύη, νέα δικηγόρος
72. Νεκταριος Ροδιτης φοιτητής Πολυτεχνειου Κρητης
73. Νικολάου Δημήτρης
74. Νίκος Ανδρειόπουλος
75. Ντίνος Χρίστος, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας(Γεωπονία Ιχθυολογίας)
76. Ντόκος Ιωάννης, γυμναστής
77. Ξηντάρης Δήμος, πολιτικός μηχανικός
78. Πάικας Σπύρος Αντιδήμαρχος Δήμου Ζίτσας Ιωαννίνων
79. Παναγιώτου Άννα
80. Παναγόπουλος Δημήτρης, φοιτητής
81. Παπαγιαννης Χαρης
82. Παπαδημητρίου Νικόλαος
83. Παπαδοπουλος Πετρος
84. Παραλής Γιώργος, τραπεζικός υπάλληλος
85. Παρασκευας Αρης
86. Παρασκευοπουλος Πάνος
87. Πέκας Απόστολος, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (πολιτικός μηχανικός)
88. Πέλλιος Απόστολος, ιδιωτικός υπάλληλος
89. Πετροπουλος Θανάσης, ιδιωτικός υπάλληλος
90. Πιτσογιάννης Γιώργος, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (ΙΑΚΑ)
91. Ρέντζου Πετρούλα, ιδιωτική υπάλληλος
92. Ρηγας Αλεξανδρος, γυμναστής
93. Σαμαρά Σουλτάνα, φοιτήτρια Πανεπιστημίου Θεσσαλίας(Γεωπονία Ιχθυολογίας)
94. Σαπρίκη Άννα
95. Σκαλτσής Δημήτρης, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (ΙΑΚΑ)
96. Σκουλάς Μανώλης, πολιτικός μηχανικός
97. Σκρέτας Κωνσταντίνος, φοιτητής
98. Σπανουδάκη Βασιλική, Συνταξιούχος
99. Σπανουδάκη Ρένια, Νομικός
100. Σπανουδάκης Αντώνης, Οικονομολόγος
101. Σπανουδάκης Ζαχαρίας, Συνταξιούχος
102. Σπυράκου Μαρία, διοίκηση επιχειρήσεων
103. Σταθοπούλου Κική, Επίτιμος Πρόεδρος Εφετών
104. Σταμάτης Γιώργος, φοιτητής Πολυτεχνείου Κρήτης
105. Σταμάτης Κώστας, σπουδαστής
106. Σταματοπούλου Κατερίνα, χρηματοοικονομική σύμβουλος
107. Στάμος Κωνσταντίνος, συνταξιούχος
108. Στέφανος Κρεμέτης, μέλος ΔΣ Συλλόγου Ασκουμένων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης
109. Στεφάνου Νίκος, εκπαιδευτικός
110. Τζιάκος Θωμάς, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας(μηχανικός Η/Υ)
111. Τζιβανης Παναγιώτης, ιδιωτικός υπάλληλος
112. Τζίμα Έλενα
113. Τσατσαρούνος Στέλιος
114. Τσιαμούρας Δημήτρης, φοιτητής
115. Τσουκαλάς Κώστας, νέος δικηγόρος
116. Τσούμας Γιώργος, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (μηχανικός χωροταξίας και πολεοδομίας)
117. Φωτιαδου Γεωργια
118. Χαντές Κώστας ,νέος εργαζόμενος
119. Χατζηπέτρου Αλέξανδρος
120. Χατζής Νίκος, φοιτητής
121. Χιοκτουρίδης Νίκος, φοιτητής
122. Χουχούμης Γιώργος,
123. Χρηστίδης Κώστας
124. Χριστοδουλιδης Μανωλης
125. Χριστοδούλου Χρήστος, φοιτητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας(Γεωπονία Ιχθυολογίας)
126. Χρονόπουλος Γιάννης, Νέος Επιχειρηματίας
127. Ωρολογά Άννα, Οικονομολόγος

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ALCO: «ΙΔΑΝΙΚΟΣ» Ο ΣΑΜΑΡΑΣ








Θεαματική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού καταγράφει η μεγάλη δημοσκόπηση που διενήργησε η Alco για λογαριασμό του newsbomb.gr κατά το μήνα Μάιο. 

Αναλυτικά, τα στοιχεία της μεγάλης δημοσκόπησης που διενήργησε από 22 έως 25 Μαΐου η εταιρεία ερευνών κοινής γνώμης alco, με 1.000 ερωτηματολόγια, για λογαριασμό του newsbomb.gr και ενόψει των εκλογών του Ιουνίου, έχουν ως εξής:

Εξαιρετικά εντυπωσιακό είναι το ποσοστό των Ελλήνων ψηφοφόρων που θεωρούν τον αρχηγό της Ν.Δ. ως ιδανικό για να επαναδιαπραγματευθεί το μνημόνιο, αφού ο ίδιος είχε από την πρώτη μέρα εκφράσει ξεκάθαρες αντιρρήσεις ως προς της αποτελεσματικότητά του. Συγκεκριμένα, αυτό απαντά στη σχετική ερώτηση του «newsbomb political x-ray by alco» το 36% των ερωτηθέντων, ποσοστό πολύ υψηλότερο από την εκλογική επίδοση της Ν.Δ. στις 6 Μαΐου. 

Η θετική κρίση των ψηφοφόρων απέναντι στην παρουσία του Αντώνη Σαμαρά κατά τη μετεκλογική περίοδο και η επιτυχία του να πείσει τον κόσμο ότι είναι αυτός που καλύτερα μπορεί να επαναδιαπραγματευθεί το μνημόνιο υπογραμμίζεται και από την ανάλυση της άποψης των ψηφοφόρων του κάθε κόμματος για τον αρχηγό της Ν.Δ. 

Συγκεκριμένα, ο Αντώνης Σαμαράς έχει πείσει το σύνολο των Ελλήνων που ψήφισαν Ν.Δ. στις 6 Μαΐου! 

Μόνο το 1% των γαλάζιων ψηφοφόρων τον θεωρεί αδύναμο διαπραγματευτή! Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει πείσει και έναν στους τρεις ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ! 

Μάλιστα, είναι σχεδόν ίδιο το ποσοστό των πράσινων ψηφοφόρων που τον θεωρούν «ιδανικό» με εκείνους που τον θεωρούν «αδύναμο» διαπραγματευτή. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γεγονός ότι καταγράφονται μη αμελητέα ποσοστά ψηφοφόρων όλων των κομμάτων που χαρακτηρίζουν τον αρχηγό της Ν.Δ. ως «ιδανικό». 

Ακόμη και το 10% όσων ψήφισαν ΚΚΕ στις 6 Μαΐου χαρακτηρίζει θετικά τον Αντώνη Σαμαρά, όπως και το 12% των ψηφοφόρων της Δημοκρατικής Αριστεράς, το 17% της Χρυσής Αυγής και το 21% των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Χαμηλότερο καταγράφεται, όπως ήταν αναμενόμενο, το ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (4%).

Περισσότεροι Ελληνες εκτιμούν ότι το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών θα είναι πιο αντι-μνημονιακό από τις 6 Μαΐου, έναντι εκείνων που πιστεύουν το αντίθετο. 

Συγκεκριμένα, το 47% απάντησε πως, μετεκλογικά, ο κόσμος κατάλαβε ότι οι παραδοσιακές επιλογές δεν δίνουν λύση και θα στηρίξει περισσότερο επιλογές που θα καταγγέλλουν το μνημόνιο. 

Από την άλλη πλευρά, το 43% των ερωτηθέντων στο πλαίσιο της δημοσκόπησης της alco για το newsbomb.gr θεωρεί ότι ο κόσμος ξεθύμανε στις 6 Μαΐου και, πλέον, θα στηρίξει παραδοσιακές επιλογές που δεν θα καταγγέλλουν το μνημόνιο.

Η υπέρ του αντι-μνημονιακού ρεύματος απάντηση ήταν μάλλον αναμενόμενη. Εκείνο που ίσως δεν ήταν αναμενόμενο είναι το προβάδισμά της με τόσο βραχεία κεφαλή έναντι της αντίθετης άποψης. 

Πρέπει, κατ’ αρχήν, να σημειωθεί ότι η εκτίμηση του ερωτώμενου σχετικά με το αποτέλεσμα της κάλπης της 17ης Ιουνίου, σαφώς παραπέμπει και στη δική του πρόθεση ψήφου. Αρα, ουσιαστικά, το συμπέρασμα αφορά –σε γενικές γραμμές, τουλάχιστον- το τι πραγματικά θα βγάλει η κάλπη των επόμενων εκλογών. 

Η διαπίστωση αυτή μας επιτρέπει να καταγράψουμε μάλλον μια κόπωση του αντι-μνημονιακού ρεύματος, τουλάχιστον σε σχέση με τις αμέσως επόμενες της 6ης Μαΐου ημέρες.

Προφανώς, βέβαια, ο πολιτικός χρόνος μέχρι τις 17 Ιουνίου είναι μακρύς για να προβλέψει κανείς με βεβαιότητα. Τα δημοσκοπικά ευρήματα των τελευταίων ημερών, πάντως, καταγράφουν μάλλον μια συσπείρωση του φιλο-μνημονιακού μπλοκ. Αναμένουμε να δούμε πώς –και αν, βέβαια- θα αντιδράσουν οι αντι-μνημονιακοί.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ματς αυτό πρέπει να λήξει με νικητή στις 18 Ιουνίου.

Η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια να πάει –ξανά- σε παράταση. Διότι, ο «ξαφνικός θάνατος» κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας.

29 Μαΐου 1453: Η Πτώση της ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΛΕΩΣ Η σημερινή κερκόπορτα του Ελληνισμού

Μεσάνυχτα της 29 Μαΐου 1453 ης

όπου οι κραυγές των επιτιθέμενων 
σχίζουν τον αέρα και η Κωνσταντινούπολη καλεί με τις καμπάνες το λαό 
της στα τείχη. Η επίθεση ξεκινά κατά κύματα και την Παρασκευή 1
Ιουνίου 1453 γίνεται και η επίσημη μουσουλμανική προσευχή στο 
Ναό της του Θεού Σοφίας


Η Πτώση της ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΛΕΩΣ 













ΣΗΜΕΡΑ:Μας νοιάζουν όλοι οι άλλοι, 
πλην των… Ελλήνων!









Τα τελευταία χρόνια στο λεξιλόγιο των λαών προστέθηκε σχεδόν στην καθημερινή τους ομιλία ο όρος πολυπολιτισμικότητα. 

Είναι και αυτός μία ακόμη παράμετρος της παγκοσμιοποίησης. Δηλαδή, σε κάθε χώρα να μην υπάρχει συμπαγής μία εθνικότητα, αλλά να δεχθούν οι λαοί οικονομικούς και άλλους μετανάστες χωρίς όρια και να παύσει να υπάρχει η εθνότητα ενός κράτους, όπως την γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.

Για το θέμα των μεταναστών έδωσαν στην Ελλάδα τον τιμητικό… τίτλο «Χώρα υποδοχής»! 

Έτσι, αυτή τη στιγμή στην μικρή Ελλάδα φιλοξενούνται γύρω στα δύο εκατομμύρια μετανάστες εκ των οποίων το ενάμισυ εκατομμύριο είναι Μουσουλμάνοι. 

Είναι φυσικό να συμβούν αυτά εφόσον τα σύνορα είναι διάτρητα. Αποναρκοθέτησαν περιοχές, καταργήθηκαν παραμεθόριες μονάδες στρατού και στρατόπεδα.

Ο ραγιαδισμός μας δεν έχει όρια. Με την παραμικρή αντίδραση κάποιου του κολλάμε τον χαρακτηρισμό «ρατσιστής». 

Ας ιδούμε, όμως, τι γίνεται στην Τουρκία. 

Η πολιτική της Τουρκίας στα θέματα αυτά συνοψίζεται στα όσα είπε ο Ισμέτ Ινονού, ο οποίος ήταν Πρωθυπουργός (1932-1937) και Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1938-1950). 

Μιλώντας στο Κοινοβούλιο είπε τα ακόλουθα: «Είμαστε ψυχρά εθνικιστές… και ο εθνικισμός είναι ο μοναδικός παράγοντας συνοχής μας. 

Μπροστά στην τουρκική πλειοψηφία καμιά άλλη μειονότητα δεν υπολογίζεται. Με κάθε τρόπο πρέπει να τουρκοποιήσουμε τους κατοίκους της γης μας και να εξαφανίσουμε όποιο στοιχείο αντιτίθεται στους Τούρκους ή στον Τουρκισμό».

Όπως βλέπουμε, η Τουρκία από το 1922 μέχρι σήμερα ακολουθεί πιστά και κατά γράμμα, τις οδηγίες του Ισμέτ Ινονού. Φυσικά, οι συστάσεις αυτές ανταποκρίνονταν στον ψυχισμό του τουρκισμού.
Οι Πόντιοι και οι Αρμένιοι έχουν πολλά να πουν για το ξεκλήρισμά τους. Τόσα που ο απόηχός τους φθάνει ως τις ημέρες μας με νομοθετήματα από διάφορα κοινοβούλια.

Όσον αφορά τον διωγμό του Ελληνισμού από τα εδάφη όπου ήκμασε επί τρεις χιλιάδες χρόνια πέρασε από πολλές φάσεις. 

Η πρώτη ήταν τον Αύγουστο του 1922, όταν οι θηριωδίες που έζησε η Σμύρνη ανάγκασαν τον πρόξενο των ΗΠΑ Τζόρτζ Χόρτον να γράψει: «Ντρέπομαι που είμαι άνθρωπος». 

Εμείς, όμως, είδαμε μόνον συνωστισμό στην παραλία της Σμύρνης, καθώς σπρώχνονταν οι Μικρασιάτες να μπουν στα καράβια για να κάνουν διακοπές στην Ελλάδα…

Ακολούθησε η απαίτηση των Τούρκων να γίνει ανταλλαγή των πληθυσμών. Έτσι, ο Ελληνισμός που ζούσε εκεί από τον δέκατο αιώνα προ Χριστού υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει για πάντα τις προγονικές του εστίες. Η πρώτη καραβιά με τον Άνδροκλο έφθασε εκεί (στην Έφεσο) τον 10ο αιώνα π.Χ. και η τελευταία καραβιά με Έλληνες της Μ. Ασίας έφευγε την 24 Δεκεμβρίου 1924…

Την ίδια πολιτική εξυπηρετούσαν και οι βαρβαρότητες και ο αναίτιος διωγμός των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης την 5η προς 6 Σεπτεμβρίου 1955. 

Λίγο αργότερα σειρά είχε η Ίμβρος…

Φθάνουν ακόμη και στο σημείο να μην επιτρέπουν να πουληθεί κατοικία σε οποιονδήποτε ξένο για να μην αρχίσουν να εισέρχονται σιγά – σιγά αλλοδαποί στη χώρα τους.

Στις ημέρες μας, την ώρα που οι γείτονές μας Τούρκοι δεν δέχονται ούτε έναν μετανάστη στη χώρα τους, ο δικός μας ραγιαδισμός δεν έχει όρια. 

Με την παραμικρή αντίδραση κάποιου του κολλάμε τον χαρακτηρισμό «ρατσιστής». Οι Τούρκοι, όμως, τιμωρούν όποιον θα σου νοικιάσει σπίτι, γι’ αυτό θα πληρώσεις κάποιον για να σε περάσουν απέναντι, στη Νότια Κύπρο ή στην Ελλάδα. Έτσι, στην Τουρκία ευδοκιμεί πολύ το επάγγελμα του δουλέμπορου.

Και το Ελληνικό Κράτος μετέτρεψε το δουλεμπόριο από κακούργημα σε πλημμέλημα… 

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν περάσουν κάποιοι παράνομα τα σύνορα της Ελλάδας, θα βρουν δουλειά, θα βγάλουν δίπλωμα οδήγησης, βιβλιάριο ασθενείας, θα έχουν σύνταξη, κουπόνια φαγητού, πιστωτικές κάρτες, επιχορηγούμενο ενοίκιο, δάνειο για σπίτι, δωρεάν ιατρική περίθαλψη κλπ. Επίγειος Παράδεισος για τους μετανάστες η Ελλάδα… Και αυτό συμβαίνει, γιατί στην Ελλάδα κάποιοι «προοδευτικοί» ενδιαφέρονται παράφορα για όλους τους άλλους πλην των Ελλήνων!

Έπειτα από όσα είδαμε πιο πάνω, βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο Τουρκισμός δεν ανέχεται κανένα άλλο στοιχείο στο χώρο του. Ή θα το εκτουρκίσει ή θα το εξαφανίσει. Είναι μεγάλη πλάνη να πιστεύουμε από τα λεγόμενα πολυπολιτισμικά συνθήματα, ότι θα αλλάξουν πολιτική. 

Αντίστοιχος σωβινισμός δεν υπάρχει σε άλλη χώρα σε όλον τον πλανήτη.

Αλλά, οι Τούρκοι οικειοποιούνται και τον Ελληνικό Πολιτισμό της Ιωνίας. 

Το καλοκαίρι του 2011 πληροφορηθήκαμε ότι στο μουσείο Σαμπαντζί της Κων/πολης παρουσιάζουν μια έκθεση με την οποία προσπαθούν να περάσουν την άποψη ότι οι Τούρκοι είχαν πολιτισμό στην απώτατη αρχαιότητα.

Στην παγκόσμια αντικειμενική ιστορία όμως είναι καταγεγραμμένο ότι οι Οθωμανοί Τούρκοι εμφανίστηκαν στην Ανατολική Μ. Ασία στα μέσα του 13ου αιώνα μ.Χ. Ο Τούρκος φύλαρχος Σουλεϊμάν κυνηγημένος από τους Μογγόλους στην προσπάθειά του να περάσει τον Ευφράτη ποταμό επνίγηκε. 

Τώρα, πώς δημιούργησαν πολιτισμό στην απώτατη αρχαιότητα, μόνον η Χαλιμά μπορεί να μας το εξηγήσει…

Η έκθεση Σαμπαντζί ονομάζεται «Απέναντι. 

Οι Κυκλάδες και η δυτική Ανατολία κατά την 3η χιλιετία π.Χ.». Έτσι, δημιουργείται η αίσθηση ότι η έκθεση αφορά στον πολιτισμικό διάλογο των δύο λαών στην απώτατη αρχαιότητα. 

Η αλήθεια είναι ότι στην απώτατη αρχαιότητα ουδείς δεσμός είχε αναπτυχθεί μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, για τον απλούστατο λόγο της απουσίας των Τούρκων από τον παγκόσμιο ιστορικό και εθνολογικό χάρτη. 

Είναι επίσης γεγονός ότι ο Ηράκλειτος, στην Έφεσο, ουδέποτε είχε Τούρκους ακροατές, αφού τότε δεν είχε εφευρεθεί καν το όνομά τους και ο Όμηρος δεν διάβαζε «Χουριέτ»!..

Την προπαγάνδα αυτή στηρίζει και η εφημερίδα «Νιου Γιόρκ Τάιμς». Τον Ιούλιο 2011 σε άρθρο της είχε τον τίτλο: «Αρχαίοι σύνδεσμοι φέρνουν μια σύγχρονη επαναπροσέγγιση». 
Η Ελλάδα, δηλαδή, επαναπροσεγγίζει την Τουρκία, αφού ανατρέχει στους αρχαίους δεσμούς με την γειτονική χώρα!

Εδώ ταιριάζει απόλυτα να πει κανείς: 

«Αντίο λογική». 

Ποιους αρχαίους δεσμούς; 

Οι Κυκλάδες και η ηπειρωτική Ελλάδα είχαν δεσμούς άρρηκτους με τον Ελληνισμό της Ιωνίας, αλλά είχαν το ίδιο αίμα. Ήταν και εκείνοι Έλληνες. 

Τον 14ο αιώνα μ.Χ., που εμφανίστηκαν από το πουθενά οι Οθωμανοί Τούρκοι οι μόνες ειδικότητες που είχαν ήταν η υποδούλωση των λαών της Ανατολίας, η καταστροφή των πολιτισμών που βρήκαν και οι γενοκτονίες!