ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΟ ΑΙΜΟΣ BLOG ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΕΤΟΣ 2022, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ



Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του.Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία ...Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».Δεν είναι κακό να μην αισθάνεται κανείς Έλληνας, όπως και να πιστεύει άκριτα, όπου αυτός θέλει, τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι άλλωστε το κάνουν αυτό, κακό είναι να διαστρεβλώνει την αλήθεια με ανύπαρκτες γνώσεις και ψεύδη! ”Το πολιτικό σύστημα θριαμβεύει επειδή είναι μια ενωμένη μειοψηφία που ενεργεί εναντίον μιας διαιρεμένης πλειοψηφίας.”

Τα κόμματα αντανακλούν κοινωνικές πραγματικότητες και ιδεολογικές αφετηρίες. Και μονάχα όταν η ίδια η κοινωνία τα απορρίψει, περνούν στην Ιστορία.

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Ο Τσίπρας προσαρμόζεται με τη μνημονιακή δυστυχία.




Με… ελαφρά πηδηματάκια την κάνει ο σφόδρα αντιμνημονιακός Τσίπρας από τη θέση για κατάργηση του Μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων (και μάλιστα μ’ έναν νόμο, τον πρώτο της μελλοντικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΣΙΑ).
Έτσι, στην ομιλία του στο συνέδριο του Economist, ο Τσιπραλέκος τοποθετήθηκε κατ’ αρχάς υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ: 
«Επιλογή μας δεν είναι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Επιλογή μας είναι να σώσουμε την Ελλάδα στο ευρώ».

Λίγο αργότερα, έριξε τη… μπόμπα της  «αναστολής» του Μνημονίου: «Χρειάζεται μια μεγάλη πολιτική αλλαγή και άμεση αναστολή του μνημονίου και κατάργηση της καταστροφικής πολιτικής της λιτότητας». 
Για όποιον γνωρίζει απλά ελληνικά, είναι προφανές ότι είναι τελείως άλλο πράγμα η «αναστολή» κι άλλο η κατάργηση ή η ακύρωση του Μνημονίου, για την οποία μιλούσε παλαιότερα 
Τέλος, ο Τσίπρας δεσμεύτηκε για «αποκατάσταση του κατώτατου μισθού στο επίπεδο της 31ης Δεκεμβρίου 2011». Κι εδώ υπάρχει καραμπινάτη υπαναχώρηση. 
Διότι, σε παλαιότερες τοποθετήσεις του, αφενός μεν αναφερόταν στους μισθούς γενικά κι όχι όπως τώρα μόνον στο κατώτατο μισθό και αφετέρου υποσχόταν αποκατάσταση των μισθών στα επίπεδα του 2009, στην προ κρίσης περίοδο. 
Τεράστια η διαφορά, λοιπόν!

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε πως όσο πλησιάζει στην εξουσία το συνονθύλευμα, τόσο απομακρύνεται από τις παλιές θέσεις του και προσαρμόζεται με τη μνημονιακή δυστυχία.