Οι πάσης φύσεως αριστεροί, αποκλεισμένοι μέσα στην κενότητα της ξοφλημένης ιδεολογίας τους, και συνδεδεμένοι, συνειδητά ή ασυνείδητα, με την ποικίλη λειτουργία του συστήματος, ανακαλύπτουν την έκταση και την υπερβολή της κρατικής καταστολής μόνο όταν αυτή χτυπάει την πόρτα τους. Όταν αυτή η καταστολή χτυπάει - και μάλιστα με τον πιο αισχρό, ανήθικο και παράνομο τρόπο – την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ όχι μόνο συμφωνούν μαζί της, αλλά επιζητούν ακόμη μεγαλύτερη όξυνση αυτής ακριβώς της καταστολής.
Με αφορμή την σύλληψη του κατηγορούμενου για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση Αντώνη Σταμπούλου, στην «Εφημερίδα των Συντακτών» υπάρχει ένα κείμενο του δημοσιογράφου Τάσου Παππά με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η δίκη ολοκληρώθηκε πριν καν ξεκινήσει».
Από το κείμενο αυτό παρουσιάζουμε τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Στο στόχαστρο του κ. Δένδια τότε είχαν μπει κάποιοι δικαστές που έβγαζαν αποφάσεις κόντρα στις επιθυμίες της κυβέρνησης και της Αστυνομίας. Ήταν μια σαφής προσπάθεια επηρεασμού»… «Στο παρελθόν, οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας σε αγαστή συνεργασία με ξένες υπηρεσίες και με ορισμένα μέσα ενημέρωσης που κατάπιναν αμάσητες τις διαρροές των διωκτικών αρχών, διέσυραν ανθρώπους που το μοναδικό «αδίκημά» τους ήταν η αντιεξουσιαστική ιδεολογία τους. Ούτε βεβαίως είναι εκτός κριτικής ο αντιτρομοκρατικός νόμος που με την ομπρέλα της κατηγορίας για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση επιτρέπει στις διωκτικές αρχές να χρεώνουν στον ύποπτο όλες τις ενέργειες που έχει κάνει η συγκεκριμένη οργάνωση, ασχέτως αν ο ίδιος συμμετείχε σ΄αυτές. Άρωμα “συλλογικής ευθύνης” αναδίδεται απ΄αυτήν την διάταξη που παραπέμπει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Η υπόθεση Σταμπούλου βρίσκεται στην αρχική φάση της. Από τη δικογραφία, όπως επισημαίνει η συνήγορός του Γιάννα Κούρτοβικ, απουσιάζουν μέχρι τώρα τα στοιχεία που τον συνδέουν με τις κατηγορίες. Και τι μ΄αυτό; Η ετυμηγορία έχει εκδοθεί από την αστυνομία και ορισμένα ΜΜΕ: είναι τρομοκράτης, βομβιστής, ληστής, αυτός προσέφερε άσυλο στη Ρούπα, αυτός στη συνέχεια τη φυγάδευσε. Για τους αυτόκλητους δικαστές και εισαγγελείς όλα είναι καθαρά και ξάστερα. Το τεκμήριο της αθωότητας είναι περιττή πολυτέλεια».
Εάν στο παραπάνω απόσπασμα αντικαταστήσουμε την λέξη «αντιεξουσιαστική» με την λέξη «εθνικιστική», σχετικά με την ιδεολογία τους, και την «υπόθεση Σταμπούλου» την μετατρέψεις σε «υπόθεση ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» τότε θα διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε το βρώμικο παιχνίδι εις βάρος ενός Εντίμου και Νομίμου Πολιτικού Κόμματος. Φαίνεται, όμως, ότι τα αντανακλαστικά «δικαιοσύνης» του Παππά και των ομοίων του εξαντλούνται αποκλειστικά στους ομοϊδεάτες τους, ανεξαρτήτως από τον βαθμό ιδεολογικής συγγένειας που τους ενώνει.
Έτσι, λοιπόν, ο Παππάς, χωρίς να το θέλει φυσικά, ομολογεί ότι στο στόχαστρο της κυβέρνησης βρίσκονται οι δικαστές που δεν βγάζουν ευνοϊκές γι αυτήν αποφάσεις στο θέμα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ (θυμηθείτε την ωμή παρέμβαση Σαμαρά με τηλεφώνημά του από την Αμερική, όπως ομολόγησε ο ίδιος στον Πρετεντέρη αλλά και ο Μπαλτάκος στην γνωστή συνομιλία), καθώς και το ότι η ΝΔ σε συνεργασία με ξένες υπηρεσίες και οργανώσεις (όπως π.χ. οι σιωνιστικές οργανώσεις του εξωτερικού) διασύρουν Αθώους Ανθρώπους επειδή έκαναν το «έγκλημα» να ανήκουν στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Επίσης, ότι μια μεμονωμένη καταδικαστέα πράξη (δολοφονία Φύσσα) χρεώνεται σ΄ένα ολόκληρο Πολιτικό Κίνημα, με την λογική της «συλλογικής ευθύνης». Και φυσικά, μια δικογραφία η οποία δεν περιέχει στοιχεία εγκληματικών δράσεων αλλά ομιλίες, άρθρα και βιβλία, ενώ υπάρχουν και κατηγορούμενοι των οποίων το όνομα δεν αναφέρεται καθόλου σ΄αυτήν!
Έτσι, λοιπόν, δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα άλλο από το να επαναλάβουμε τα τελευταία λόγια του δημοσιογράφου Τάσου Παππά: «Για τους αυτόκλητους δικαστές και εισαγγελείς όλα είναι καθαρά και ξάστερα. Το τεκμήριο της αθωότητας είναι περιττή πολυτέλεια».
Γιώργος Μάστορας
.jpg)